Lessen van een vreemde: Carlijn
De lessen van een vreemde #10: Hoe de Fernsehturm in Berlijn voor Carlijn het symbool van onafhankelijkheid werd
Lessons from a Stranger #10: How Berlin's Fernsehturm became a symbol of independence for Carlijn
Redacteur Iris ten Have praat graag met mensen die ze (nog) niet kent. In haar serie Lessen van een vreemde deelt ze de onverwachte, onvoorspelbare en ontroerende verhalen die dat oplevert. In de negende aflevering staat Carlijn centraal.
Soms zijn de meest inspirerende mensen die je kent je grootste triggers. Je zou je willen bevinden, waar zij al staan. En de weg die je nog moet afleggen om daar te belanden wordt pijnlijk duidelijk. Vandaag gaan we het hebben over Carlijn (26), zangeres, filmmaker en graphic designer. En eigenlijk inmiddels niet meer zo’n vreemde voor mij.
“Kippenvel”, app ik Carlijn na onze eerste ‘vriendendate’. In de tram terug naar huis luister ik naar het liedje dat ze mij heeft gestuurd, haar demo “Just Friends”. Het is zo mooi dat ik het zelf geschreven zou willen hebben. De week daarop neurie ik het elke dag in het trappenhuis van mijn appartementencomplex. Het trappenhuis echoot een stuk beter dan mijn eigen douche.
Geboren met het sterrenbeeld van de leeuw, drie dagen na mij, treedt Carlijn op als het hoofdpersonage in haar eigen leven: een film. In de zomer van 2022 verhuist ze naar Berlijn. Hier ontmoeten we elkaar, als fellow Dutchies, tijdens een filmcursus.
Film van het leven
De film van Carlijns leven begint echt op televisie. Als twaalfjarige is ze, samen met haar beste vriendin Merle, te zien op televisie. Ze bereiken met hun liedje “Verboden Toegang” de finale van het Junior Songfestival 2009. Het is het jaar dat Ralf wint, met zijn tapdans liedje “Click Clack”.
Na het Junior Songfestival blijven Merle en Carlijn onafscheidbaar. Ze schrijven liedjes samen, die ze publiceren op hun Spotifyaccount. Ook maken ze vlogs waarin ze covers zingen, soms met andere artiesten, waaronder Blanks. De video's bereiken miljoenen kijkers. Langzaam verkiezen ze beiden hun eigen pad, niet meer samen maar apart. In 2022 vestigen ze zich dan officieel alletwee als soloartiest. Carlijn neemt de artiestennaam ‘Care’ op zich.
Arrogant
“Omdat ik introvert ben denken mensen vaak dat ik arrogant ben”, zegt Carlijn. “Vroeger vond ik dat heel naar om te horen”. Ik moet zeggen dat ik ook een van die mensen was, maar nu weet ik wel beter. Carlijn luistert als geen ander naar haar vrienden, en als je ergens meezit helpt ze je te vinden wat nou werkelijk het probleem is. Of ze tovert een geruststellende opmerking uit haar leren zwarte tasje.
Kenmerkend aan Carlijn is dat ze enkel en alleen zwarte kleding draagt. “Zwart is mijn lievelingskleur”. “Zwart is geen kleur Carlijn,” zeg ik dan.
Radar
Soms lijkt het of Carlijn een radar heeft als het gaat om de intenties van de mensen om zich heen. Ze pikt makkelijk op hoe haar omgeving zich voelt. “Ben je hoogsensitief?,” vraag ik haar een avond. Inmiddels durf ik haar er wel naar te vragen. We kennen elkaar lang genoeg en ik weet dat ze het niet slecht zal opvatten. Zelf heb ik twee versies van het 'Hoogsensitieve Personen' boek van Elaine Aron thuis liggen, gekocht op momenten in mijn leven dat ik mezelf er ook van verdacht deze persoonlijkheidstrek te hebben.
Als we in een druk café zitten, raakt Carlijn snel overprikkeld. Als mijn Spotify shuffle per ongeluk een triest klassiek liedje speelt onderbreekt Carlijn me en vraagt of we de muziek kunnen veranderen, omdat ze er toch best verdrietig van wordt. En zo kan ik doorgaan met de lijst criteria waar hoogsensitieve mensen volgens onderzoek aan voldoen. Het klopt. Maar Carlijn vindt het niet vanzelfsprekend dat er een woord is voor haar gevoelswereld. “Voor mij is het heel normaal.” Hoogsensitiviteit geeft onder andere een diepe waardering en liefde voor kunst, en dat is wel in Carlijn’s voordeel, als creatieve ondernemer.
Eigen pad
“Ik ben bijna mijn hele leven lang onderdeel geweest van een relatie”, realiseert ze zich nu. We picknicken op een strand met een groepje vriendinnen. “Ik heb sinds mijn zestiende vriendjes gehad, en daarnaast had ik altijd Merle, mijn muziekpartner.” Nu, op haar zesentwintigste, is ze voor het eerst in tien jaar vrijgezel én soloartiest. Het is een nieuw hoofdstuk van haar leven, waarin ze kennis maakt met haar onafhankelijkheid.
Dat stukje onafhankelijkheid begint met een grote stap. Als de relatie met haar partner uitgaat, weet ze dat het tijd is voor een grote verandering. “Ik wilde iets doen waarvan ik dacht dat ik het nooit zou doen. Mezelf overtreffen.” Al eerder bezocht ze Berlijn tijdens een solovakantie en werd op slag verliefd. Ongeveer één jaar later, de zomer van 2022, besluit ze echt naar Berlijn te verhuizen. Al haar vrienden wonen in Nederland, ze heeft een fijn huis en fijne huisgenoten, maar het voelt niet goed. “Ik had niks meer te zoeken in Nederland.”
"De Fernsehturm is een symbool van onafhankelijkheid, mijn versie van de Eiffeltoren”
Op haar Instagram Stories plaatst Carlijn vaak foto’s van de Fernsehturm, dus ik vraag wat ze daar zo bijzonder aan vindt. “Telkens als ik haar (we hebben besloten dat Fernsehturm vrouwelijk is, ook als is het een ‘der’ woord) zie, word ik blij. Ze herinnert mij aan de stap die ik heb genomen.” Ze lacht. “Het is een symbool van onafhankelijkheid, mijn versie van de Eiffeltoren”, vertelt ze dromerig. “Ik romantiseer m’n leven best wel.”
​
Hokjes
Niet om haar in hokjes te plaatsen, maar als uitgesproken introvert en hoogsensitief persoon beweegt Carlijn zich in een wereld van extraverten met een zelfverzekerdheid waar haar jongere zelf trots op zou zijn. Altijd bestempeld als dagdromer, gaat ze haar dromen achterna om graphic designer, filmmaker en zangeres te worden - en ze is al goed onderweg. Verder dan ik in ieder geval, en daarom ben ik af en toe best een beetje jaloers op haar. Carlijn heeft meer tijd nodig voor zichzelf dan het gemiddelde en, waar ze dat gevoel vroeger negeerde, geeft ze daar nu juist eer aan. Ze luistert in de eerste plaats naar zichzelf, haar gevoelens en haar ‘dromen’, en daar kunnen we allemaal wel wat van leren.
​
Writer Iris ten Have likes to talk to people she doesn't know (yet). In her series Lessons from a Stranger she shares the unexpected, surprising and moving stories this leads to. This is episode 10: all about Carlijn.
Sometimes the most inspiring people you know become your biggest triggers. You’d like to find yourself, where they already are. The path that is still to be walked becomes painfully obvious. This week we are talking about Carlijn (26), singer, filmmaker and graphic designer. And not really that much of a stranger to me anymore.
“Goosebumps”, I app Carlijn after our first ‘frienddate’. In the tram back home, I’m listening to the song she just sent me, her demo “Just Friends”. It’s so beautiful that I wish I had written it myself. The following week, I hum it every day in the stairwell of my apartment complex. The echo there is way better than in my shower.
Born under the sign of Leo, Carlijn performs as the main character in her life: a movie. One of the breaking points in Carlijn’s life takes place in 2022. In the summer of that year, she moves to Berlin. Here, we meet as fellow Dutchies, at a film course.
Life movie
The film of Carlijn’s life truly begins on television. As a twelve year old, her and her best friend Merle are showcast on television. With the song ‘Verboden Toegang’ (forbidden access), they reach the finale of the Junior Songfestival, edition 2009. It’s the year that Ralf wins, with his tapdance song “Click Clack”.
After the Junior Songfestival, Carlijn and Merle remain inseparable. They write songs together, which they publish on Spotify. They also make vlogs and sing covers, sometimes with other artists, among whom Blanks. The videos reach millions of people. Slowly, they both direct themselves towards a different path, no longer together but apart. In 2022 they officially establish themselves as solo artists. Carlijn takes on the artist name of ‘Care’.
Arrogant
“Because I’m introverted, people often assume that I’m arrogant”, Carlijn says. “I used to really dislike those type of comments”. I have to say I used to be one of those people, but I know better by now. Carlijn listens to her friends like no other, and if you’re upset about something, she’ll help you find out the root of the problem. Or, she’ll magically pick a comforting piece of advice out her black leather handbag.
Typical about Carlijn is the fact that she only wears black. “Black is my favorite color.” “Black is not a color Carlijn,” is how I then reply.
Radar
Sometimes it seems as though Carlijn has a radar when it comes to the intentions of people around her. She easily picks up on how people feel around her. “Are you highly sensitive?,” I ask her one evening. By now, I’m comfortable asking her this. We know each other well enough and I know she won’t take it badly. I myself have two versions of Elaine Aron’s 'Highly Sensitive People' book lying in my library, bought at times in my life where I suspected myself to also carry this personality trait.
When we find ourselves in a busy café, Carlijn gets easily overstimulated. Whenn my Spotify Shuffle randomly plays a tragic classical song, Carlijn asks whether we can change the music but it's impacting her mood. And I could go on with the list of criteria that highly sensitive people adhere to according to research. It is true. Yet, to Carlijn it isn’t obvious a term exists to denote her inner world. "To me, it's very normal." High sensitivity gives a deep appreciation and love for art, and that actually works in Carlijn’s favor, as a creative entrepreneur.
Own path
“I have been in relationships for most of my life”, she realizes now. We are picknicking on a beach with a group of friends. “I’ve had boyfriends since the age of sixteen, and besides that I always had Merle, my music partner.” Now, at the age of twenty-six, she’s single for the first time in ten years, as well as a solo artist for the first time. It’s a new chapter in her life, in which she becomes acquainted with her independence.
That piece of independence begins with a big step. When her most recent relationship ends, she knows it’s time for a big change. “I wanted to do something that I never thought I’d do. Outdo myself.” Earlier already, she visited Berlin on a solo vacation and fell in love with the city. All of her friends live in the Netherlands, she has a nice house and likes her housemates, but the feeling isn’t there anymore. “There was nothing left to find for me in the Netherlands.”
On her Instagram stories, Carlijn often posts pictures of the Fernsehturm, so I ask her what she finds so special about it. “Everytime I see her (we decided it’s feminine, even though it’s a ‘der’ word), it makes me happy. She reminds me of the step I took.” She smiles. “It’s a symbol of independence for me, my version of the Eiffel tower”, she says, dreamlike. “I quite like to romanticize my life.”
Boxes
Not to put her into boxes, but as an outspoken introvert and highly sensitive person, Carlijn moves herself within a world of extraverts with a self-assurance that her younger self would have been proud of. Always labeled as a daydreamer, she follows her dreams of becoming a graphic designer, filmmaker and a singer – and she is well on her way. Further than me at least, and that results in me being a bit jealous sometimes. Carlijn needs more alone time than the average individual, and where she used to ignore that feeling, she now honors it. She first and foremost listens to herself, her feelings and her ‘dreams’, and I think we can all learn something from that.